Sejak PKP ni dah masuk kali kedua saya mencuba roti naan homemade. Resepi asal daripada blog siraplimau.com. Saya modify sikit untuk kemudahan makcik yang tak berapa rajin ini. Alhamdulillah setakat ini it's getting better.
Resepi asal
3 cawan tepung gandum
1 sudu besar yeast kering (saya guna mauripan)
1 sudu besar gulas pasir
1 sudu kecil garam
1 sudu kecil baking powder
3 sudu besar minyak (saya guna minyak jagung)
1 1/4 cawan air suam
Campur semua bahan dan uli sebati. Saya uli pakai tangan sahaja. Tak uli beriya pun. Hanya ramas-ramas biar semuanya sebati. Jangan risau kalau tangan agak melekit-lekit. Tak perlu tambah tepung. Bila dah rasa semuanya dah sebati biarkan dalam mangkuk dan tutup dengan kain tuala kecil.
 |
| Biar je walaupun doh nampak tak licin. |
Tunggu doh naik sekali ganda. Dia ambik masa dalam 30 minit sahaja. Selagi belum naik dua kali ganda jangan usik doh. Biarkan lama sedikit. Sementara tu bolehlah sediakan bahan untuk buat kuah cicah nanti. Saya biasa buat kari ayam sahaja. Modify sikit-sikit biar rasa ala-ala kari mamak.
 |
| Kari ayam tanpa santan. |
Lepas doh dah naik dua kali ganda bolehlah dikepal-kepal jadikan bebola. Sukahati nak buat sebesar mana. Boleh nak biarkan depa kembang semula. Kalau tak sabar, boleh terus canaikan atas papan pencanai atau atas apa sahaja yang sesuai.
 |
| Bebola dah kembang semula. |
Sekiranya masih melekit boleh sapukan tepung pada tangan dan batang penggelek. Tambah je sebanyak mana yang perlu supaya doh tidak melekat. Jika suka boleh tambah cheese atau garlic dalam doh sebelum dicanai.
Bakar atas kuali dengan api sederhana. Tutup kuali biarkan depa naik dengan cantik. Selepas 3 minit, buka penutup dan balikkan. Biarkan hingga masak.
 |
| Naan in the making. |
"Sedapnya Umi masak. Rasa macam kat kedai..." Hmm... iyelah. Dah namanya pun musim PKP. Sedap ke tak sedap, terpaksalah makan je apa umi masak.
Lebihan doh tu, kalau ada, boleh sambung buat pizza base pulak. Letak je apa-apa topping lepas tu bakar dalam oven.
PS: Covid 19. Stay at home. Moga Allah bantu.
No comments:
Post a Comment