Kesian, kesian..

Hari ni tak payah hantar hubby pi LRT. Semalam dah ambik kereta. Kurang asam betul orang yang sondol kereta hubby tu. Tak pasal-pasal kena keluar lebih 2K.

"Tak pe lah. Orang tu pun kena repair kereta dia juga....Insya Allah kita akan dapat rezeki lain."

Kadang-kadang saya panas hati juga dengan sikap hubby ni. Penyabar sangat. Bila difikir balik, biar je lah. Kereta dia. Duit dia. Kenapa pulak saya yang nak panas hati. Buat sakit hati je. Sesia je puasa Ramadhan hari tu kalau tak boleh nak mendidik hati... Astaghfirullah!

So pagi ni seperti biasa.. exercise!

Berpagi-pagi lah saya di laman aka kebun saya. Sibuk lah merumput dan mencantas pokok-pokok saya yang dah mula merajuk tu terutama pokok delima saya. Masa sibuk raya hari tu buah-buah delima tu dah mula merekah. Saya dah tak larat nak makan. Nak bagi kat orang tak sampai hati pulak sebab buah tak cantik. Alhamdulillah sepanjang saya tak ada buah-buah tu jadi makanan tupai. Bagus juga. Boleh jadi sedekah.

Masa sibuk menilik pokok delima tu ternampak lah satu dahan yang agak pelik. Ada segugus (betul ke penjodoh bilangan ni? Tibai je...) daun kat dahan tu sangat subur menghijau dan besar sikit dari daun-daun lain. Subur lain macam je. Tilik punya tilik nampak macam ada akar menjalar dan melilit kat bawah dedaun nan subur tuh. Sah-sah pokok menumpang nih. Rupa-rupanya pokok dedalu yang dok menumpang dan menghisap segala nitrition dari pokok delima saya. Patut la selama ni pokok delima tu nampak macam sakit je. Keluar buah pun seadanya je. Selama ni saya tak perasan sebab awalnya daun dia nampak lebih kurang sama. Bila dedalu tu extra subur baru nampak perbezaan dengan daun delima yang kecik molek tu. So saya pun potong semua dahan tu. Harap-harap lepas ni pokok delima tu tidak terseksa lagi....

Jangan seperti dedalu. Hidup subur diatas kemusnahan pokok lain. Ewah....